(Sambucus nigra) Ο ζαμπούκος περιέχει το περισσότερο νιτρικό κάλιο σε σχέση με οποιοδήποτε βότανο και είναι πλούσιος σε πολλές βιταμίνες (κυρίως Α, Β, C). Οι καρποί του περιέχουν: αμινοξέα, βιοφλαβονοειδή, φλαβονοειδή, καροτενοειδή, ζάχαρη και τανίνες.

Επίσης χρησιμοποιούνται για μωλωπισμούς, διαστρέμματα, τραύματα και χιονίστρες συνήθως σε μορφή μίας ζεστής κομπρέσας. Για κρυολογήματα και πυρετούς ο ζαμπούκος συνδυάζεται με Μέντα, Αχιλλέα ή Ύσσωπο. Για τη γρίπη συνδυάζεται με Αγριμόνιο. Για την καταρροή με τη Χρυσόβεργα.

Οι καρποί του ζαμπούκου δρουν ως εφιδρωτικό, διουρητικό και υπακτικό. Έχουν παρόμοιες ιδιότητες με τα άνθη αλλά επιπλέον είναι χρήσιμοι και στους ρευματισμούς. τις νευραλγίες, και τις ορμονικές διαταραχές.Έχουν δράση διουρητική, καθαρτική και υπακτική. Προάγουν την εφίδρωση, καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα,και συμβάλλουν στην αποτοξίνωση του οργανισμού.

Έχει διαπιστωθεί ότι αναστέλλει την ανάπτυξη βακτηριδίων όπως το ελικοβακτηριδιο πυλωρού και μπορεί να βελτιώσουν τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας και της βρογχίτιδας.
Μπορεί να υποστηρίξει το ανοσοποιητικό σύστημα: Οι πολυφαινόλες που περιέχει βρέθηκαν να υποστηρίζουν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος αυξάνοντας τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων.
Μπορεί να έχει κάποιες αντικαταθλιπτικές ιδιότητες: Μία μελέτη που έγινε σε ποντίκια που έλαβαν 544 mg εκχύλισμα σαμπούκου είχαν βελτιωμένη απόδοση και δείκτες διάθεσης.

Τα φύλλα δρουν ως εξωτερικό μαλακτικό και επουλωτικό, εσωτερικό καθαρτικό, αποχρεμπτικό, διουρητικό και εφιδρωτικό.

Τρόπος χρήσης
Ρίχνουμε 1 κουτ. του γλυκού σε 1 φλιτζάνι νερό που βράζει για 2-3 λεπτά, έπειτα σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το αφέψημα σκεπασμένο για περίπου 6-7 λεπτά να σταθεί. Σουρώνουμε και πίνουμε 1-2 ποτήρια ημερησίως.

Πηγή: iatroi.gr

Προέλευση Πολλωνία