(Saponariae radix) Από παλιά χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά για την θεραπεία δερματικών παθήσεων, όπως ψωρίαση, εκζέματα, δοθιήνες και ακμή.

Το βότανο στα άνθη και τις ρίζες περιέχει σαπωνίνες, οι οποίες είναι ουσίες που μοιάζουν με ορμόνες. Ιδιαίτερα το ρίζωμα περιέχει την σαπωνίνη σαπορουμπίνη, η οποία με υδρόλυση δίνει γυψογενίνη. Τα φύλλα περιέχουν βιτεξίνη και σαποναρίνη (φλαβονοειδή) καθώς και βιταμίνη C.

Τόσο το λατινικό όσο και το κοινό όνομα του φυτού υποδεικνύουν την παραδοσιακή χρήση του φυτού στο πλύσιμο. Ήταν χρήσιμο στο εμπόριο των υφασμάτων για το πλύσιμο των ρούχων.

Παρασκευάζεται ως αφέψημα. Ο καλύτερος τρόπος να φτιάξουμε το αφέψημα είναι να μουλιάσουμε τέσσερις κουταλιές της σούπας ξηρή ρίζα σε ένα λίτρο κρύο νερό για 5 ώρες. Κατόπιν βράζουμε το βότανο σε χαμηλή φωτιά για 10 λεπτά. Το ρόφημα αυτό το πίνουμε τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα.

Εξωτερική χρήση: Το ίδιο αφέψημα σε κομπρέσες χρησιμοποιείται για έκζεμα, δοθιήνες και δερματίτιδα (Σε μεγάλες δόσεις το σαπουνόχορτο είναι ισχυρό καθαρτικό και μάλιστα ελαφρά τοξική.

Πρέπει να χορηγείται κάτω από ιατρική επίβλεψη. Σε υπερβολικές δόσεις καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια και προκαλεί παράλυση του κυκλοφοριακού συστήματος.)