Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, τα σπίτια και οι πόλεις θα φορέσουν τα γιορτινά τους, θα αποκτήσουν φώς και χρώμα, ενώ οι κουζίνες θα πλημμυρίσουν από αρώματα παραδοσιακών γλυκών. Ποια όμως είναι η ιστορία τους;

Μελομακάρονα

Τα καλύτερα μελομακάρονα είναι τραγανά εξωτερικά και αρκετά μελωμένα (με άφθονο μέλι) εσωτερικά, πασπαλίζονται με καρύδι και μοσχοβολούν μπαχαρικά. Η ετοιμολογία της λέξης είναι ελληνική (μέλι και μακαρόνι), το μακαρόνι προέρχεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη «μακαρωνία», (ήταν νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά, οπού μακάριζαν το νεκρό). Η «μακαρωνία» έχει ρίζα από την αρχαία ελληνική λέξη «μακαρία», η οποία ήταν ένα κομμάτι άρτου στο σχήμα του μελομακάρονου που προσφερόταν μετά την κηδεία. Αργότερα όταν η «μακαρία» εμπλουτίστηκε με σιρόπι μελιού πήρε την ονομασία μελομακάρονο (μέλι και μακαρία) και καθιερώθηκε από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας ως γλυκό των χριστουγεννιάτικων εορτών με την ονομασία «φοινίκια».
Γιατί άραγε καθιερώθηκε ως χριστουγεννιάτικο γλυκό;
Η απάντηση βρίσκεται στο μέλι, το οποίο θεωρείται από την αρχαιότητα σύμβολο ευζωίας και δημιουργίας, επομένως ότι επιθυμούμε θα μας το φέρει το νέο έτος.

Κουραμπιέδες

Για να φτιάξουμε τέλειους κουραμπιέδες χρησιμοποιούμε καλής ποιότητας φρέσκο βούτυρο, πολλά αμύγδαλα (κατά προτίμηση ολόκληρα) και άφθονη ζάχαρη άχνη. Ποια είναι η ιστορία του κουραμπιέ;
Σύμφωνα με το καθηγητή Κοινωνιολογίας της Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου Δημήτρη Σταθακόπουλο η λέξη κουραμπιές έχει ρίζα στα Αζέρικα Qurabiya, στα τούρκικα Kurabiye και φυσικά στα Ελληνικά Κουραμπιές , που σημαίνει Kuru = ξηρό, biye = μπισκότο. Όμως, η ονομασία μπισκότο καθιερώθηκε το Μεσαίωνα προερχόμενη από το λατινογενές , bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δύο φορές (στα αρχαία ελληνικά λεγόταν δί-πυρον). Το λατινικό bis-cuit διαδόθηκε μέσω των Βενετών εμπόρων και στην Ασία, με την πάροδο του χρόνου προέκυψε μία νέα μικτή λέξη (λατινο-ανατολίτικη) Qurabiya / Kurabiye, η οποία ξαναγύρισε στη Δύση ελληνοποιημένη με την ονομασία «κουραμπιές» με την έννοια του ξηρού μπισκότου. Αργότερα στο ξηρό μπισκότο προστέθηκαν τα αμύγδαλα και η άχνη ζάχαρη, κάπως έτσι τελικά φτάσαμε στον αγαπημένο μας κουραμπιέ που τα Χριστούγεννα γεμίζει τις πιατέλες και μοιάζει σαν χιονισμένο βουνό!!!

Βασιλόπιτα

Τη γευόμαστε μόλις αλλάξει ο χρόνος, σύμφωνα με τη παράδοση την κόβει ο νοικοκύρης του σπιτιού, αφού τη σταυρώσει με το μαχαίρι, τα πρώτα κομμάτια κόβονται για τον Χριστό, την Παναγία, το σπίτι, το φτωχό και μετά ακολουθούν τα μέλη της οικογένειας. Αυτό βέβαια που απασχολεί όλους είναι σε ποιον θα πέσει το φλουρί που έχει τοποθετηθεί μέσα στη βασιλόπιτα και το οποίο υπόσχεται τύχη όλο το χρόνο!!!!
Η ιστορία της βασιλόπιτας σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση ξεκινάει αρκετά χρόνια πριν (1500 μ.χ.), στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, όπου ο Μέγας Βασίλειος ήταν επίσκοπος. Όταν λοιπόν ο έπαρχος της Καππαδοκίας προσπάθησε να καταλάβει και να λεηλατήσει την Καισαρεία, ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης να μαζέψουν όλα τα χρυσαφικά που είχε ο λαός για να τα παραδώσει ως «λύτρα». Τελικά, ο έπαρχος υποχώρησε και προκειμένου ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα κοσμήματα δίκαια, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικρά ψωμάκια και να τοποθετήσουν στο καθένα από αυτά κοσμήματα τα οποία μοίρασε στους κατοίκους της πόλης.

Καλά Χριστούγεννα & Καλή Χρονιά
Παπαδοπούλου Αγνή-Μαρία &
Βλαχάκη Μαρία Διατροφολόγοι